O ποιητής Δημήτρης Γκιούλος διερευνά την κατεύθυνση των συλλογικών προταγμάτων: “Για να αντιμετωπιστεί το κατακερματισμένο ιδεολογικό περιβάλλον και η συνακόλουθη κοινωνική αποσύνθεση είναι απαραίτητο να αναπτυχθούν νέες συλλογικές ιδεολογίες που αγκαλιάζουν τις ατομικές ταυτότητες, ενώ παράλληλα προωθούν τη δράση κάτω από έναν κοινό σκοπό. [] Η λογοτεχνία μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ ατομικών και συλλογικών αφηγήσεων. Διερευνώντας θέματα ταυτότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης και της ανθρώπινης κατάστασης εν γένει, η λογοτεχνία μπορεί να ενισχύσει την αλληλεγγύη και να εμπνεύσει πιο συμπεριληπτικά αφηγήματα.”
