Ανδρονίκη Τασιούλα: “Όψεις της ποιητικής γενιάς του 2000”

Η Νεοελληνίστρια, κριτικός, λογοτέχνης και Καθηγήτρια Ανδρονίκη Τασιούλα αναλύει με πλούσια παραθέματα τις εξής 4 κύριες όψεις της ποιητικής γενιάς του 2000: 1. Η Επιζώσα Γενιά, 2. Εργατικά, Μεταναστευτικά και Κουήρ Ποιητικά Υποκείμενα σε Σχέση Διαθεματική, 3. Η Γενιά της Ενσώματης Ποιητικής Επιτέλεσης και 4. Η Πλανητοπική Ποιητική Γενιά.

Δήμος Χλωπτσιούδης: “Αναζητώντας έναν νέο κριτικό λόγο απέναντι στις προκλήσεις της σύγχρονης λογοτεχνίας: η συμβολή της Δημιουργικής Γραφής στην ανανέωση της Κριτικής”

O κριτικός και ποιητής Δήμος Χλωπτσιούδης στοχάζεται την “κρίση της κριτικής” σε σχέση με την ποίηση της πιο πρόσφατης γενιάς: “Η Δημιουργική Γραφή μπορεί να παίξει κρίσιμο ρόλο στην κριτική της ποίησης της αγανάκτησης, προσφέροντας εργαλεία και μεθόδους που την ανανεώνουν και την εμπλουτίζουν. Η προσέγγισή της όχι μόνο συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση και αξιολόγηση…

Αλέξανδρος Σχισμένος: “Σημειώσεις για τον διάλογο περί νεοελληνικής ποίησης του 21ου αιώνα”

O Αλέξανδρος Σχισμένος, διδάκτωρ πολιτικής φιλοσοφίας, στοχάζεται τη σχέση αριστεράς και ποίησης στον 21ο αιώνα: “Κατ’ αυτόν τον τρόπο η έννοια της ‘αριστερής μελαγχολίας’ δεν συνδέεται τόσο με το φαντασιακό της ήττας [] όσο με το φαντασιακό της προδοσίας που οδηγεί στην ομφαλοσκόπηση, την καχυποψία ή τον κριτικό αναστοχασμό. Ένα διττό φαντασιακό βίωμα προδοσίας εγκαταστάθηκε…

Θωμάς Τσαλαπάτης: “Οι γενιές των πολυκρίσεων και η αισθητική της αμφιβολίας”

Ο ποιητής Θωμάς Τσαλαπάτης κάνει μια πρόταση για την ομαδοποίηση όσων εμφανίστηκαν στην ποίηση των αρχών του 21ου αιώνα:  “Η αισθητική της αμφιβολίας ως διαρκής αναζήτηση, ως συνεχής ανακατάταξη και ως (αυτό-)υπονόμευση είναι το στοιχείο αυτό που ενοποιεί τις διαφορετικές εκφάνσεις και μετατρέπει τον συνδυασμό του πληθυντικού των μονάδων σε μια πολλαπλή σύνθεση.  Μέσω αυτής,…

Στάθης Ιντζές: “Η θέση της ποίησης στα νέα εκδοτικά εγχειρήματα:  Η περίπτωση του Ενυπνίου”

O λογοτέχνης και εκδότης Στάθης Ιντζές γράφει για τη θέση της ποιητικής γενιάς του 2000 σε ένα καινούριο εκδοτικό οίκο: “Πιστεύω ότι η αναλογία σημαντικών ποιητικών φωνών στην εποχή μας είναι μεγαλύτερη από ποτέ και ευτυχώς αυτή η συγκυρία συνέπεσε με τη γέννηση πολλών νέων και αξιόλογων εκδοτικών εγχειρημάτων για να τις στεγάσει με αξιοπρέπεια.”

Τώνια Τζιρίτα Ζαχαράτου: ” Από τα απαλά νύχια, μια συλλογική αυτοβιογραφία της σύγχρονης ποίησης”

Η Τώνια Τζιρίτα Ζαχαράτου, φιλόλογος και συγγραφέας με ευρεία πολιτιστική δράση, προτείνει μια «διάγνωση του παρόντος» της γενιάς των μιλένιαλ, αναλύοντας την «ευαισθησία του αδιέξοδου» ως κυρίαρχη «δομή αίσθησης», και ρωτά:  «Πώς μοιάζει μια ποίηση που περιπλανιέται στα θραύσματα της μετανεωτερικότητας, ανάμεσα στα διαστημικά σκουπίδια του ύστερου δυτικού καπιταλισμού, εξερευνώντας τα σημεία όπου ρευστές ταυτότητες και…

Αντώνης Τσόκος: “Τα ανεξάρτητα βιβλιοπωλεία ως φωνή της ποιητικής γενιάς του 2000: Η περίπτωση του Μονόκλ”

Ο ποιητής, μεταφραστής, βιβλιοπώλης και εκδότης Αντώνης Τσόκος μιλά για τη θέση της ποιητικής γενιάς του 2000 στο βιβλιοπωλείο: “Η ποίηση δεν είναι χόμπι. Γι’ αυτό, ο δημιουργός δεν έχει το δικαίωμα να αποστασιοποιείται ούτε λεπτό από αυτήν. Κάθε ποίημα είναι ένα καρφί το οποίο, για να αφαιρεθεί από το μυαλό του ποιητή και να καρφωθεί…

Γιώργος Αλισάνογλου: “Ο ρόλος του εναλλακτικού βιβλιοπωλείου στη δημόσια λειτουργία της νέας ελληνικής λογοτεχνία του 21ου αιώνα: Η περίπτωση του Σαιξπηρικόν”

Ο ποιητής, μεταφραστής, βιβλιοπώλης και εκδότης Γιώργος Αλισάνογλου περιγράφει ένα μείζονα θεσμό της νέας ποίησης: “Το βιβλιοπωλείο οικοδομεί μια ιδέα, σχεδιάζει τον ρόλο του μέσα σε μια πόλη, στην κοινότητα. Το Σαιξπηρικόν, όπως και πολλά άλλα εναλλακτικά βιβλιοπωλεία αντίστοιχης λογικής που εμφανίστηκαν μετά το 2000, προσπαθεί να κινηθεί, να υπάρξει, ανάμεσα στην σιωπή και στην…

Δημήτρης Τρωαδίτης: “Για μια ποίηση που να συνομιλεί με την κοινωνία: Οι περιπτώσεις των tokoskino και KalliopeX – και όχι μόνο”

Πώς λειτουργεί ένας ανθολόγος της νέας ποίησης;  Διαχειριστής ποιητικής ιστοσελίδας και μέλος επιτροπής περιοδικού, ο ποιητής Δημήτρης Τρωαδίτης δίνει ένα στίγμα της ποιητικής γενιάς του 2000: «Εάν πρόκειται να διακρίνουμε και/ή να προσδιορίσουμε μια ξεκάθαρη και οφθαλμοφανή τάση στη σημερινή ποίηση, θα λέγαμε με βεβαιότητα ότι, ναι, αυτή η ποίηση έχει κοινωνική απεύθυνση γιατί καταπιάνεται…

Ευσταθία Δήμου: “Ποίηση και συγχρονία: Σκέψεις για μια τέχνη παντοτινή”

Στο δοκίμιο της Ευσταθίας Δήμου “επιχειρείται η χαρτογράφηση του σύγχρονου ποιητικού πεδίου σε στενή συνάρτηση και ευθεία αναφορά με την ποίηση εν γένει, με αυτό που ο ποιητικός λόγος ανέκαθεν αποτελούσε – ένα σώμα πάντοτε πολιορκούμενο και πάντα διαφεύγον. Στο πλαίσιο αυτό περιλαμβάνονται αναφορές στις θεμελιώδεις λειτουργίες της ποίησης, στις συνδέσεις της με το εξωτερικό…